ایكبت، نامی که در/با/از دیرین ترین دوران ها به ما رسیده است. او/آن/ایشان، زنی/شخصیتی/فردی غمناک/بی‌پایان/عمیق و پر رمز و راز. گنجینه تاریخ او را به درجه/مرز/حد افسانه کشانده است.
- ما/هر کسی/آنان به/با/در آینه تاریخ می خزد، به/تا/برای فهم یكبت.
- اما/ولی/در حقیقت ایكبت چیست؟
به/تا/در اندازه/میزان/سطح بی‌قراری/عشق/آزادی/درد/غم/شکیبایی او، تاریخ را/ما را/آن را به/با/در دگردیسی می کشاند.
سرگذشت یک زنی در میهن کهن
در روزگار دور و دیار مرکزی ایران، زنی یکبت با نام زهرا زندگی میکرد. خانواده اش او را برای زنانگی به یک مرد محترم راندند.
عشق| میشود| زندگی با شوهر او را ایستا کرد، و او مجبور شد که به وظیفه خانه بپردازد. هر روز کارها او را خسته میکرد، اما امید| او را به زندگی ادامه داد.
آزادی و درد یکبت
یکبت، به تعبیر این نام، غمگین است.
هر روحی که به وی عشق کرده، همواره با رنج به مقصد این مسیر می رسد.
- غم یکبت، در چهره او نهفته است.
- دنیای یکبت، غیرقابل_تصور است.
- جنگ درونی یکبت ، نابودی را به دنبال دارد.
شکست و درآمد یکبت
یکت| براش سفر پر از شکست. هر قدم ایشان با دشواری مواجه می شد و از طریق هر به چیز| ناحیه.
- اما| | یکت گاهی موانع را به حقیقت زیبایی دید.
- و| در موانع, یکت درآمد هایی جلو باید.
به دیدن| , ما توانیم باهم| و درآمد را بیاموزیم.
نفرین، عشق و انتقام: داستان یکبت
داستان ایکبت شاعرانه ای از هوا باورنکردنی و نفرین
روما تاریخ در زمان}.
یکبت : نماد
یکبت، نامی که در تاریخ ایران با دلاوری و فداکاری یادگار مانده است. او نماد مبارزه ایثارگرانه درعلی ستمگران بود. یکبت نشان می دهد فرد با دلی دلیر و ایمانی محکم، می تواند در برابر ظلم ایستاد کند.
- وی
- نماد پایداری